Γιατί το Global Vaccine Equity είναι μια συνταγή για πλήρη ανάρρωση – Σύμφωνα με την Έκθεση Παγκόσμιας Οικονομικής Προοπτικής, μέχρι το τέλος του 2022, ο κόσμος θα έχει ανακάμψει, στην καλύτερη περίπτωση, κατά το ήμισυ. Ίσως ο πιο σημαντικός λόγος για την άνιση ανάκαμψη είναι η άνιση πρόσβαση στα εμβόλια COVID-19.
Γιατί το Global Vaccine Equity είναι μια συνταγή για πλήρη ανάρρωση
εμβολιαστικού συμβουλίου – Σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, λιγότερο από το 10 τοις εκατό των ανθρώπων έχουν λάβει τουλάχιστον μία δόση του εμβολίου. Αυτό συγκρίνεται με περίπου 80 τοις εκατό στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Τα ποσοστά εμβολιασμού παραμένουν άνισα σε όλη τη χώρα μεσαίου εισοδήματος, όπου ζουν 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Η εμφάνιση της παραλλαγής όμικρον υπογραμμίζει τον κίνδυνο που ενέχει το μη εμβολιασμένο άτομο για όλους.
Διαβάστε επίσης: Η αφρικανική κυβέρνηση επιταχύνει τον εμβολιασμό
Ένας απλός τρόπος να σκεφτούμε το πρόβλημα της πρόσβασης στο εμβόλιο είναι να το χωρίσουμε σε τρία μέρη: παραγωγή, εμπόριο και παροχή υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό το ιστολόγιο συζητά τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο, αν και ο πιο αδύναμος κρίκος σε πολλές χώρες είναι συχνά ο τρίτος.
Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η παγκόσμια παραγωγή εμβολίων θα φτάσει τις 12 δισεκατομμύρια δόσεις μέχρι το τέλος του 2021, όχι αρκετές για να καλύψει έναν παγκόσμιο πληθυσμό 7,9 δισεκατομμυρίων (εξετάζονται ενισχυτές). Η κατανομή γίνεται άνιση. Για παράδειγμα, από 4 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων Pfizer-BioNTech προγραμματισμένο για το 2021, οι χώρες υψηλού εισοδήματος αγοράζουν σχεδόν το 70 τοις εκατό της δόσης. Η αύξηση της παραγωγής εμβολίων κατά του COVID-19 αποτελεί προφανή προτεραιότητα, αλλά αντιμετωπίζει σκληρούς περιορισμούς βραχυπρόθεσμα.
Η προηγμένη τεχνολογική ικανότητα παραγωγής εμβολίων και των σημαντικών νέων εισροών τους, όπως η τεχνολογία mRNA, περιορίζεται επί του παρόντος σε λιγότερες από 20 χώρες. Ο συνδυασμός βραχυπρόθεσμων περιορισμών στην παραγωγή και η πρακτική από χώρες υψηλού εισοδήματος και ορισμένες χώρες μεσαίου εισοδήματος να προβαίνουν σε προκαταβολικές αγορές εμβολίων οδηγεί σε μικρότερο μερίδιο της πίτας που διατίθεται στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΖΗΤΗΜΑ
Το διεθνές εμπόριο είναι κρίσιμο για την παραγωγή και τη διανομή αυτών των εμβολίων μέσω πολύπλοκων διασυνοριακών αλυσίδων εφοδιασμού. Ωστόσο, οι εθνικιστικές εμπορικές πολιτικές, οι διαφορές στα ρυθμιστικά πλαίσια μεταξύ των χωρών και οι περίπλοκες και αργές διαδικασίες για τη διασυνοριακή διακίνηση βασικών εισροών παρεμπόδισαν το εμπόριο. Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στην παραγωγή και διανομή εμβολίων.
Για παράδειγμα, από την έναρξη της πανδημίας, ο αριθμός των περιορισμών εξαγωγών σε ιατρικά προϊόντα αυξήθηκε γρήγορα φτάνοντας στο ανώτατο όριο των 147 τον Οκτώβριο του 2022. Περίπου 50 ήταν περιορισμοί εξαγωγών που επηρεάζουν τα εμβόλια και τα προϊόντα που σχετίζονται με την παραγωγή και τη διανομή τους. Εφόσον οι περιορισμοί στις εξαγωγές δεν εισάγουν διακρίσεις και είναι χρονικά περιορισμένοι, αυτές οι ενέργειες δεν παραβιάζουν τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Αλλά η αυξημένη εγχώρια διαθεσιμότητα έρχεται σε βάρος της ξένης προσφοράς, επιδεινώνοντας την ανισότητα των εμβολίων.
Η ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Οι μη δασμολογικοί εμπορικοί φραγμοί με τη μορφή υλικοτεχνικών και κανονιστικών προκλήσεων δημιουργούν επίσης σημεία συμφόρησης. Για παράδειγμα, τα μη εμπορικά δείγματα που στέλνουν οι κατασκευαστές εμβολίων σε εξειδικευμένα εργαστήρια στο εξωτερικό για δοκιμή και ποιοτικό έλεγχο είναι πιθανό να υπόκεινται στις ίδιες διαδικασίες εισαγωγής και εξαγωγής με τις εμπορικές αποστολές. Αυτό καθυστέρησε περαιτέρω την παραγωγή και τη διανομή.
Οι προηγμένες συμφωνίες αγοράς, οι περιορισμοί στις εξαγωγές και τα ρυθμιστικά σημεία συμφόρησης οδήγησαν επίσης στην τραγωδία των χαμένων εμβολίων. Μέχρι στιγμής έχουν λήξει περίπου 50 εκατομμύρια δόσεις και ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί τον επόμενο μήνα. Άλλες 200 εκατομμύρια ή περισσότερες δόσεις εντός δύο μηνών από τη λήξη.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ
Το πρόβλημα της ανισότητας των εμβολίων είναι δύσκολο να διορθωθεί. Αλλά τρεις τύποι δράσης μπορούν να το σταματήσουν.
Πολιτική υποστήριξης της παραγωγής.
Η παραγωγή περισσότερων θα απαιτήσει συνεχή κρατική υποστήριξη για να βοηθήσει τις εταιρείες να επεκτείνουν τις ικανότητές τους. Αλλά αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό. Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ φαρμακευτικών και βιοτεχνολογικών εταιρειών έχει εμποδίσει την αντιστοίχιση των κατασκευαστών εμβολίων COVID-19 με εταιρείες με πλεονάζουσα ικανότητα. Η δημιουργία μιας πλατφόρμας γραφείου εκκαθάρισης που θα ενώνει τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα θα δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες συνεργασίας, όπως η χρήση από την Pfizer-BioNTech των εγκαταστάσεων της Sanofi στη Γαλλία για την παραγωγή εμβολίων.
Πολιτικές για τη στήριξη του εμπορίου.
Μια ομαλή λειτουργία αλυσίδας εφοδιασμού εμβολίων είναι απαραίτητη για την αύξηση της παραγωγής. Οι συνεχιζόμενες εργασίες της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΠΟΕ και άλλων στοχεύουν στον εντοπισμό βασικών ρυθμιστικών σημείων συμφόρησης και στη βοήθεια των κυβερνήσεων να τα μειώσουν. Χρειαζόμαστε όμως και προστατευτικά κιγκλιδώματα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα γίνεται υπερβολική χρήση των περιορισμών στις εξαγωγές. Οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις στον ΠΟΕ θα παράσχουν ένα σημαντικό μήνυμα ως προς το πόσο είναι πρόθυμες να φτάσουν οι χώρες για να αυξήσουν τη ρυθμιστική συνεργασία για τη μείωση των εμπορικών σημείων συμφόρησης και τον περιορισμό της υπερβολικής χρήσης περιορισμών στις εξαγωγές.
Πολιτικές για τη στήριξη της ισότητας.
Τέλος, οι δυνάμεις της αγοράς από μόνες τους δεν θα είναι επαρκείς για να διασφαλίσουν την πρόσβαση και την ανάπτυξη σε πολλές χώρες χαμηλού εισοδήματος. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει δεσμεύσει 6 δισεκατομμύρια δολάρια κυρίως στην Αφρική για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη εμβολίων σε περισσότερες από 60 χώρες. Τα έργα μας περιλαμβάνουν χρηματοδότηση, ικανότητα στον τομέα της υγείας, εγκαταστάσεις ψυκτικής αλυσίδας, προσέγγιση και παρακολούθηση της κοινότητας. Χρησιμεύει επίσης στη διαμεσολάβηση της ζήτησης και της προσφοράς και στην αποφυγή της σπατάλης εμβολίων. Η Ομάδα Εργασίας Multilateral Leaders που σχηματίστηκε από τους επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΠΟΕ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) έχει φωνάξει για δωρεές από πλούσια κράτη και φαρμακευτικές εταιρείες με κάποια επιτυχία, αλλά πολύ περισσότερο χρειάζεται..
Περίπου 1,3 δισεκατομμύρια δωρισμένες δόσεις για το 2021 και το 2022. Ωστόσο, μόνο ένα κλάσμα των εμβολίων που δωρήθηκαν έχουν κυκλοφορήσει και ακόμη λιγότερα φθάνουν στις φτωχότερες χώρες. Η αποκατάσταση της οικονομικής ανάπτυξης και η πρόοδος προς τη μείωση της φτώχειας απαιτεί ισότιμη πρόσβαση σε εμβόλια για τους ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν είναι απλώς ένα ηθικό ζήτημα που απαιτεί αλτρουισμό. Η ανισότητα στα εμβόλια αποτελεί κίνδυνο για την υγεία όλων.
