Από την ιστοσελίδα του Βοτανικού Κήπου του Μισούρι, διαβάστε τα παρακάτω για το σκυλόξυλο κούσα. „ΝΤΟornus kousa, που συνήθως ονομάζεται Kousa dogwood, είναι ένα μικρό, φυλλοβόλο ανθοφόρο δέντρο ή θάμνος με πολλά στελέχη που συνήθως μεγαλώνει 15-30′ ύψος, με μια συνήθεια σε σχήμα αγγείου τα πρώτα χρόνια, αλλά τελικά ωριμάζει σε πιο στρογγυλεμένη μορφή. Η άνθιση εμφανίζεται στα τέλη της άνοιξης. Τα επιδεικτικά μέρη του „λουλουδιού“ του σκυλόξυλου Kousa (3-5″ κατά μήκος) είναι τα τέσσερα στενά μυτερά λευκά βράκτια που μοιάζουν με πέταλα που περιβάλλουν το κεντρικό σύμπλεγμα των ασήμαντων, κιτρινοπράσινων, αληθινών λουλουδιών. Τα λουλούδια ακολουθούνται από καρπούς που μοιάζουν με μούρα (διαμέτρου 1″) που ωριμάζουν σε ροζ κόκκινο το καλοκαίρι και επιμένουν μέχρι το φθινόπωρο. Τα φρούτα είναι τεχνικά βρώσιμα, αλλά συνήθως αφήνονται για τα πουλιά. Τα οβάλ, μυτερά φύλλα (μήκους έως 4″) είναι σκούρα πράσινα, αλλά συνήθως μετατρέπονται σε ελκυστικές αποχρώσεις του κοκκινωπού-μωβ σε κόκκινο το φθινόπωρο. Ο στίγματα, η απολέπιση, ο μαύρισμα και ο γκρίζος φλοιός σε ώριμα δέντρα είναι ελκυστικός το χειμώνα.
Αυτή η πραγματική περιγραφή δεν αρχίζει να ασχολείται με την ομορφιά ενός σκυλόξυλου κούζα σε πλήρη και ένδοξη άνθιση. Αμφιβάλλω αν έχω γράψει ποτέ γι ‚αυτούς στα 10 χρόνια που δημοσιεύω το περιοδικό σχεδιασμού κήπων μου. Κυρίως, καθώς δεν τα έχω δει ποτέ τόσο εντυπωσιακά σε άνθη όσο είναι τώρα. Το σκυλόξυλο kousa είναι εγγενές στην Ιαπωνία, την Κορέα, την Κίνα και την Ταϊβάν. Αξιολογούνται ως ανθεκτικά και ευδοκιμούν στη ζώνη 5 έως 8, αλλά η εμπειρία μου δείχνει ότι μπορούν να ενεργήσουν λίγο εχθρικά προς τα καλοκαίρια ψησίματος και το βαρύ χώμα με βάση τον άργιλο. Φαίνεται να ευνοούν το λεπτό χώμα πλούσιο σε λίπασμα στην όξινη πλευρά που στραγγίζει σε μια ριπή οφθαλμού. Θεωρώ ότι έχουν καλύτερη απόδοση από το αμερικανικό dogwood (cornus florida) γενικά.
Η θεωρία μου φαίνεται να έχει κάποια υποστήριξη. Αυτή ήταν η πιο βροχερή και πιο δροσερή άνοιξη που μπορώ να θυμηθώ ποτέ. Είχαμε πολύ περισσότερες βροχερές παρά ξηρές μέρες. Ήταν 48 βαθμοί σήμερα το πρωί και μόλις 60 βαθμοί σήμερα το απόγευμα. Το έδαφος είναι τελείως βρεγμένο. Προσπαθώ να μείνω έξω από τον κήπο, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι τα ζιζάνια ψηλά στα πόδια πλησιάζουν τα 2 πόδια ψηλά. Το γρασίδι είναι στριμωγμένο. Το να κάνουν οι Kousas μια τόσο σπάνια παράσταση εξωφρενικής άνθισης λέει ότι σίγουρα υπάρχει κάτι στον αέρα που τους αρέσει.
Τα πραγματικά λουλούδια είναι μικρά και ασήμαντα. Όλη η παράσταση προέρχεται από τα τέσσερα άκαμπτα φωτεινά λευκά βράκτια που περιβάλλουν το λουλούδι. Σε ένα αστρικό έτος, αυτά τα χιλιάδες βράκτια επικαλύπτονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα συμπαγές φύλλο λευκού. Ακόμη και στην ωριμότητα, ένα σκυλάκι κούσα είναι αρκετά μικρό για να τοποθετηθεί άνετα σε ένα αστικό τοπίο. Τοποθετημένο με κάποια απογευματινή σκιά, μια συνηθισμένη πηγή νερού και μεγάλη αποστράγγιση, το μόνο που έχει να κάνει ένας κηπουρός είναι να περιμένει εκείνον τον ένα χρόνο, όταν όλα τα αστέρια ευθυγραμμιστούν για μια σούπερ άνθιση.
Εάν είστε από εκείνους τους ανθρώπους που οδηγούν τη γειτονιά για να κοιτάξουν τα φώτα των διακοπών, μια κρουαζιέρα μπορεί να είναι ενδεδειγμένη. Μπορείτε να τα εντοπίσετε τουλάχιστον ένα τετράγωνο μακριά. Εκτός λουλουδιών, έχουν όμορφο φύλλωμα και ακόμη πιο όμορφο απολεπιστικό φλοιό όταν είναι μεγαλύτερα – αλλά το αστέρι της παράστασης που κάποτε σε ένα μπλε φεγγάρι είναι τα λουλούδια.
Το 2009, ένα υβρίδιο του Cornus Kousa και του σκυλόξυλου της ακτής του Ειρηνικού, Cornus Nutallii, εισήχθη από το πρόγραμμα αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο Rutgers. Και πάλι, από τον ιστότοπο του Βοτανικού Κήπου του Missouri: το σκυλόξυλο „Αφροδίτη“ Αυτά τα τέσσερα δέντρα που φυτεύτηκαν στο γκαζόν στο σπίτι μου είναι μικρά, αλλά θα μεγαλώσουν. Ακόμη και σε μέγεθος παχύμετρου 2″, μπορώ να εντοπίσω τα λουλούδια από αρκετά τετράγωνα μακριά.
Αυτό το υβρίδιο είναι πιο σκληρό από οποιονδήποτε γονέα. Ευδοκιμούν στον ήλιο και μεγαλώνουν γρήγορα όταν είναι χαρούμενοι. Τα λουλούδια μπορούν εύκολα να φτάσουν από 6″ έως 7″ σε διάμετρο. Μάλλον έχουμε φυτέψει καλύτερα από 100 από αυτά από το 2011, με λίγες μόνο απώλειες. Είναι λίγο ντροπαλοί να ανθίσουν μέχρι να μείνουν στο έδαφος για ένα ή δύο χρόνια, αλλά μόλις ξεκινήσουν, θα σας σταματήσουν να πεθάνετε στα ίχνη σας πανέμορφα.
Συναγωνίζονται τις μανόλιες για το πιο εντυπωσιακό δέντρο που ανθίζει την άνοιξη. Όπως και με το Cornus Kousa, η Αφροδίτη ανθίζει τον Ιούνιο, αποφεύγοντας τους όψιμους παγετούς της άνοιξης που τόσο συχνά βλάπτουν τα άνθη της μανόλιας.
Ένα ζευγάρι δεντράκια που φύτεψα πριν από 3 χρόνια είναι καλυμμένα με λουλούδια φέτος.
Αυτός ο σκιερός κήπος που φυτεύτηκε πριν από περίπου 4 χρόνια για τους πελάτες μου διαθέτει ένα ζευγάρι σκυλόξυλα Venus. Είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι που τα έχουν φέτος.
